"Dbamy o naszą planetę" - 20-24.04.2020r.: 

Aktywność muzyczna i ruchowa

Aktywność umysłowa

 Swobodna rozmowa z dzieckiem na temat bajki.

W pewnym dalekim kraju żył mały czarodziej, który bardzo lubił zadbane, zielone miasteczka. Każdej wiosny razem ze swym kotem Mruczkiem wyruszał w świat i szukał miast pełnych czystych uliczek i domów, zielonych drzew, kolorowych, pachnących kwiatów, śpiewających ptaków i radośnie bawiących się dzieci. Pewnego dnia dotarł do pięknego miasta. Wszędzie w nim było czysto, zielono, dachy świeżo odmalowanych, niedużych domów lśniły w promieniach słońca, a w powietrzu roznosił się zapach kwiatów, których mnóstwo kwitło na balkonach. Nigdzie nie leżały śmieci, a dzieci grabiły grządki i sadziły warzywa w przedszkolnym ogrodzie.

 – Ha! Mój kocie. To przecież najładniejsze miasteczko, jakie kiedykolwiek widziałem – powiedział czarodziej. – Zobacz, jak tu czysto. Nigdzie nie leżą śmieci, chodniki i ulice są zamiecione, trawniki niezadeptane, drzewa nie mają połamanych gałęzi, a ptaki radośnie śpiewają, nie bojąc się, że źli ludzie zniszczą im gniazdka. W oknach widać uśmiechnięte twarze mieszkańców. Myślę, że wszyscy w tym miejscu muszą być bardzo szczęśliwi. Kiedy czarodziej tak się zachwycał, usłyszał nagle straszliwy hałas. Nie wiadomo skąd, przez środek głównej ulicy przebiegło czterech chłopców. To oni tak strasznie krzyczeli. Machali również kijami, pisali kredą po murach domów, rozdeptywali ukwiecone klomby, łamali gałęzie drzew i krzewów, rozrzucali papierki po zjedzonych cukierkach, a jeden strzelał z procy do wystraszonych wróbli i kawek, które ze strachu próbowały schronić się za kominami domów. – Cóż to było, mój kocie? – zdziwił się czarodziej.

 – Miauu! To chłopcy, którzy wcale nie dbają o swoje śliczne miasto i wszystko w nim niszczą – odpowiedział Mruczek.

– Skoro tak – powiedział mały czarodziej – to dam im nauczkę. Zaczaruję miasteczko tak, aby stało się ono najbardziej szarym i najbardziej brzydkim miastem na świecie. I jak powiedział, tak zrobił. Podniósł swoją magiczną pałeczkę, wypowiedział zaklęcie i w jednej chwili całe miasteczko zrobiło się szare i brzydkie. Szare stały się kolorowe domy, zielone alejki i wszystkie kwiaty, szarzy zrobili się również chłopcy. Kiedy zobaczyli, co się stało, przestraszyli się nie na żarty.

W tym miejscu rodzic przerywa opowiadanie i prosi dziecko, aby wymyśliły, co mogło wydarzyć się dalej, a następnie kontynuuje swoją opowieść.

 Przestraszeni chłopcy podbiegli do małego czarodzieja i zawołali:

 – Co zrobiłeś z naszym miastem! Dlaczego tak je zaczarowałeś!

 – Ja? – zdziwił się mały czarodziej. – Przecież to wy chcieliście, aby wasze miasto było najbrzydsze na świecie. Przed chwilą to pokazaliście – spokojnie odparł czarodziej.

 – Myśmy wcale tego nie chcieli – bronili się chłopcy.

 – Nie? A kto łamał gałęzie, pisał po murach, straszył ptaki, deptał kwiaty, rozsypywał śmieci? Kto to wszystko zrobił, kochani? No kto?– odpowiedział czarodziej.

Chłopcy bardzo się zawstydzili, zrobiło im się przykro, spuścili głowy, a w ich oczach pojawiły się łzy. Chcieli naprawić wyrządzone szkody. Poprosili czarodzieja, aby pomógł im przywrócić miasto do jego dawnego wyglądu. Obiecali również, że będą dbali o to, aby zawsze było piękne i czyste. Czarodziej miał bardzo dobre serce, ze zrozumieniem spojrzał na chłopców i odwrócił czary.

Drogie Biedroneczki, chętnie zobaczymy wasze rysunki
na naszej przedszkolnej stronie internetowej :)

    np. rodzic mówi: – Kiedy słońce zachodzi, dziecko: to znak, że zbliża się wieczór.

          Kiedy niebo się zachmurzy... (to znak, że będzie burza).
          Kiedy śnieg topnieje... (to znak, że zbliża się wiosna).
          Kiedy świeci słońce i pada deszcz... (to znak, że na niebie pojawi się tęcza).
          Kiedy liście spadają z drzew... (to znak, że zbliża się jesień).
          Kiedy pajęczyna się porusza... (to znak, że wpadła w nią mucha).
          Kiedy pies warczy i szczerzy kły... (to znak, że jest zły).
          Kiedy kot mruczy... (to znak, że jest zadowolony).
          Kiedy dziecko ziewa i pociera oczy... (to znak, że jest śpiące).
          Kiedy rośliny mają zwiędnięte kwiaty i liście... (to znak, że potrzebują wody).
          Kiedy w pobliżu ulicy jest duży hałas... (to znak, że jeździ nią dużo samochodów).
          Kiedy w powietrzu unosi się dużo dymu... (to znak, że jest ono zanieczyszczone).
          Kiedy dziecko ma gorączkę... (to znak, że jest chore).
          Kiedy martwe ryby pływają po powierzchni rzeki... (to znak, że jest ona zanieczyszczona).
          Kiedy zwierzęta w lesie uciekają w pośpiechu... (to znak, że coś je przestraszyło).

Zacznij zabawę słowami: Na wycieczkę do lasu / w góry / na wieś zabieram… i wymień nazwę jednego przedmiotu, np.: Na wycieczkę do lasu zabieram lornetkę. Poproś dziecko, aby powtórzyło wypowiedziane prze Ciebie słowa i dodało nazwę kolejnego przedmiotu, który chciałoby zabrać na wycieczkę, np.: Na wycieczkę do lasu zabieram lornetkę i torbę. Na zmianę powtarzajcie całą kwestię, dodając na końcu nazwę kolejnego przedmiotu. Przeliczajcie nazwy przedmiotów, które udało się Wam zapamiętać!

Źródło:
WSiP online część 5

Rozwijanie pojęć matematycznych  

(Można zamiennie wykorzystać patyczki kosmetyczne). Pierwsza część zabawy – rozkładanie zapałek na dwie części, ich przeliczanie i porównywanie liczebności – kształtuje umiejętności matematyczne. W drugiej części – układaniu zapałek według wzoru – dziecko kształtuje spostrzegawczość (dzięki czemu przygotowuje się do nauki rozpoznawania liter) oraz sprawność rąk (niezbędną do nauki pisania).

Przygotuj ok.20 zapałek (lub patyczków kosmetycznych). Poproś dziecko, aby rozłożyło zapałki na dwie części tak, żeby w każdej części było tyle samo zapałek (dziecko może rozkładać kolejno zapałki mówiąc „ta jest dla ciebie, ta jest dla mnie”). Z zapałek z jednego zbioru ułóż wzór, poproś, aby dziecko ułożyło taki sam z zapałek z drugiego zbioru. W zależności od możliwości dziecka możesz wykorzystać mniej lub więcej zapałek. Przed przystąpieniem do zabawy możesz poprosić dziecko, aby pomalowało zapałki farbami – zapałki w obu zbiorach powinny być pomalowane w taki sam sposób, aby można było ułożyć wzór, a następnie go odtworzyć.

Źródło:
WSiP online część 5

 

„Wyrzucamy śmieci” – gra planszowa – kształtowanie odporności emocjonalnej, utrwalenie umiejętności segregowania odpadów. Rodzicu, przygotuj wraz z dzieckiem arkusz papieru, narysujcie na nim duży prostokąt, który następnie podzielicie na płytki – pola. Pokolorujcie płytki na 4 kolory: żółty, zielony, niebieski i biały. Obok planszy połóżcie 4 kolorowe koperty – kosze na śmieci – z naklejonymi napisami: papier, szkło, plastik, metal. Ustawcie pionki przed chodniczkiem. Każdy z graczy otrzymuje zestaw patyczków, które symbolizują odpady. Gracze rzucają naprzemiennie kostką, liczą kropki na kostce i przechodzą swoim pionkiem na odpowiednią płytkę. Gdy ustawią pionek na polu oznaczonym danym kolorem, podają przykłady odpadów, które można wrzucić do pojemnika takiego koloru. Następnie umieszczają w kopercie o tym kolorze tyle patyczków, ile kropek wskazała wcześniej kostka. Wygrywa ten, kto szybciej pozbędzie się swoich patyczków.

Karty pracy

www.eduzabawy.com/karty_pracy/uszereguj/dzien-ziemi/  

www.eduzabawy.com/karty_pracy/szlaczki2/dzien-ziemi/ 

 Posłuchaj i zatańcz:


Źródło: Pinkfong! Kids' Song & Stories  

Aktywność plastyczna  - Wysłuchanie fragmentu wiersza:  „Ziemia - nasza planeta”  B. Forma:
      Nasza Ziemia to piękna kraina,
      na niej skały, lądy i morza.
      Wiele różnych przedziwnych zjawisk
      i tajemnic w sobie chowa.
      Zatem dbajmy wszyscy o Ziemię,
      niech oazą dla nas będzie.
      Niech jej człowiek nie zaśmieca,
      spokój niech panuje wszędzie(...)