"W świecie teatru" - 20-24.04.2020r.:
Aktywność muzyczna i ruchowa
- Zachęcamy do nauki refrenu piosenki pt. „Magiczne miejsce”
na kanale Marlena Batorowicz Ładosz
- W tym tygodniu do gimnastyki potrzebne nam będą butelki plastikowe, które wykorzystamy jeszcze do mierzenia i zabaw z wodą - WF w domu odc. 8 KIDS na kanale Rafał Nikodem
- Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rymowanki- rodzic czyta rymowankę dziecko wykonuje ruchy, może nauczyć się jej na pamięć.
Jestem smok, dobry smok,
w prawo krok, w lewo krok,
hop, hop, hop.
Jestem smok, zły smok,
hop, hop, hop,
w prawo krok, w lewo krok.
Hop, hop, hop.
Aktywność umysłowa
- Rozwijanie mowy - W tym tygodniu poznajemy literę H, h na podstawie wyrazu „hulajnoga ”
ALFABET - Litera H - polskie litery abecadło dla dzieci po polsku. Bajka edukacyjna - AbcZabawa
Słuchanie opowiadania S. Karaszewskiego "Bardzo ważna rola"
Starszaki coraz częściej myślały o szkole. Powoli wyrastały z przedszkola, tak jak się wyrasta z przyciasnych butów czy kusego ubranka. Wyobrażały sobie, jak będzie w nowym miejscu.
– Jesteśmy już prawie uczniami – powiedziała Zosia. – Zanim pożegnamy przedszkole, może warto pokazać młodszym kolegom, czego nauczyliśmy się tutaj. I starszaki w porozumieniu z panią postanowiły przygotować teatrzyk. Dzieci przez wiele dni uczyły się swoich ról. Recytowały wierszyki, śpiewały piosenki i tańczyły różne tańce. Po kilku próbach starszaki znały swoje role na pamięć. Na scenie czuły się pewnie, jak prawdziwi aktorzy. Prawie wcale nie zapominały, co mają powiedzieć, i rzadko się myliły. Pomagały paniom z przedszkola w przygotowaniu kolorowych dekoracji i kostiumów.
– Będzie teatrzyk w przedszkolu – powiedziała Zosia przy kolacji.
– Teatrzyk? – zainteresował się braciszek Zosi. Misiek był w najmłodszej grupie tego samego przedszkola. Był bardzo dumny ze swej starszej siostry. Ona wszystko wiedziała, wszystko umiała i pomagała Miśkowi we wszystkim.
– Taki teatrzyk z kukiełkami? – spytał Misiek.
– Nie, bez kukiełek. Sami będziemy grali. Same starszaki!
– Ty, Zosiu, też?
– O tak! Będę grała Bardzo Ważną Rolę!
Nadszedł dzień uroczysty, niecierpliwie wyczekiwany w przedszkolu. W dużej sali przedszkolnej kurtyna zasłaniała scenę. Przed zasłoną stanęły rzędy krzesełek dla widzów. Wszystkie grupy przedszkolne z wyjątkiem starszaków zasiadły na widowni. Wszystkie starszaki zniknęły w szatni, która zmieniła się w teatralną garderobę. Starszaki przebierały się w kostiumy specjalnie przygotowane dla aktorów przedstawienia. Rozległ się gong i kurtyna odsłoniła scenę z kolorowymi dekoracjami. Rosła tam piękna, rozłożysta jabłoń. Za jabłonią było pole i łąka, a za łąką las. Między łąką a lasem płynęła rzeka. A w tej rzece pluskały się ryby. Między sceną a widownią stał duży zegar. Z tarczą podzieloną na cztery części i jedną wskazówką. Nie pokazywał godzin, ale pory roku. Każda pora roku była w innym kolorze. Zima – biała, wiosna – zielona, lato – złote, jesień – brązowa.
Na scenę wbiegły starszaki i zaśpiewały piosenkę o porach roku. Bim! – zegar zadzwonił jeden raz. Wskazówka pokazała białe pole z napisem ZIMA. Rozległ się szum wiatru i sypnął śnieg. Na scenie zrobiło się biało. Gałązki jabłoni pokryły się szronem. Jabłonka trzęsła się z zimna i miała bardzo smutną minę. Po chwili, przykryta kołderką śniegu, zasnęła na stojąco. Na scenę wbiegły dzieci przebrane za leśne zwierzęta. Były tam sarenki, jelonki, zajączki i ptaki zimujące. Takie, co nie odleciały do ciepłych krajów. Bardzo smutne, zmarznięte i głodne zwierzęta drżały z zimna. Szukały pożywienia pod śniegiem. Na scenę wbiegły dzieci w zimowych ubrankach i chłopiec przebrany za leśniczego. Dzieci
sypały smakołyki dla ptaków do karmnika i wieszały słoninkę na gałęziach jabłonki. Leśniczy wykładał siano, marchew i kapustę dla czworonożnych mieszkańców lasu. Głodne zwierzęta najadły się do syta i zatańczyły z radości. Misiek wpatruje się w scenę. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma. Jak to, przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!
Bim-bam! – zegar zadzwonił dwa razy. Wskazówka pokazała zielone pole z napisem WIOSNA.
Zaczął padać deszcz. Śnieg na polach roztopił się. Wyparował szron z gałęzi jabłoni. Zazieleniły się pola, łąki i drzewa w lesie. Jabłonka obudziła się i uśmiechnęła radośnie. Jej gałązki pokryły się białymi kwiatami i młodymi listkami. Wokół drzewa tańczyły dzieci przebrane za pszczoły i motyle. Z ciepłych krajów przyleciały jaskółki, żurawie i bociany.
Misiek obserwuje scenę. Coraz bardziej się niepokoi. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma! Jak to? Przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!
Bim-bam-bom! – zegar zadzwonił trzy razy. Wskazówka przesunęła się na złote pole z napisem LATO. Słońce świeciło coraz mocniej. Zieleń na polach i łąkach zastąpiły żółto-złote kolory dojrzewającego zboża i żółknących traw. Jabłonka miała bardzo zadowoloną minę. Pod przekwitającymi kwiatami pojawiły się zawiązki owoców. Szybko rosły jak nadmuchiwane baloniki. Zmieniały się w zielone jabłka. Po minie jabłonki widać było, że jest jej ciężko. Ciężar rosnących owoców przygina ręce – gałęzie jabłonki – do ziemi.
Misiek wypatruje Zosi na scenie. Zbiera mu się na płacz. Gdzie Zosia? Nigdzie jej nie ma!
A przecież Zosia miała grać Bardzo Ważną Rolę!
Bim-bam-bom-bum! – zegar zadzwonił cztery razy. Wskazówka pokazała brązowe pole z napisem JESIEŃ. Zachmurzyło się. Las przybrał jesienną szatę z liści żółtych, czerwonych i brązowych. Powiał jesienny wiatr. Dzieci przebrane za kolorowe liście zatańczyły na scenie.
Wiatr strąca dojrzałe, czerwone owoce z jabłoni. Im więcej owoców ląduje na ziemi, tym większa ulga maluje się na twarzy drzewa. Gdy spada ostatnie jabłko, jabłonka unosi ręce – gałęzie – do góry i tańczy radośnie. Dookoła niej tańczą pszczoły, motyle, ptaki i leśne czworonogi. Na scenę wchodzą dzieci z koszykami i, śpiewając, zbierają jabłka.
Wieje w polu psotny wiatr
i jabłonką trzęsie,
a z jabłoni jabłek grad
szur, szur przez gałęzie!
Starszaki z koszykami pełnymi jabłek schodzą ze sceny. Idą między widzów. Rozdają dzieciom dojrzałe, słodkie owoce.
Jabłko, co czerwienią lśni,
do przedszkola niosę.
Jeśli zechcesz, oddam ci,
weź jabłuszko, proszę!
Stojące na scenie drzewo jabłoni macha gałęziastą ręką do Miśka.
– Zosia! – woła uradowany chłopiec i biegnie do siostry. Wbiega na scenę i rzuca się w objęcia dziewczynki. – Nie poznałem cię, bo się przemieniłaś w jabłonkę! A przecież cały czas patrzyłem na ciebie, Zosiu! Nie mogę uwierzyć, że to ty!
– A Zosia na to: – Mówiłam, Michałku, że gram w przedstawieniu Bardzo Ważną Rolę!
Rozmowa na temat opowiadania:
− Co postanowiły starszaki?
− Jaką rolę miała grać Zosia, siostra Michała?
− O czym było przedstawienie?
− Czy Michał rozpoznał na scenie swoją siostrę?
− Co grała Zosia?
- Ilustracja ruchowa rymowanki "Wielki smok" - rodzic czyta rymowankę dziecko wykonuje ruchy, możne nauczyć się jej na pamięć:
Wielki smok szedł do przodu kroki trzy,
zrobił przysiad i wyszczerzył groźnie kły.
Skoczył w górę i rozłożył skrzydła swe,
latał w koło, by pogubić myśli złe.
W chłodnej wodzie pływał żabką też,
na czworakach chodził tak jak jeż.
Gdy się zmęczył, to zwinięty w kłębek spał,
kolorowe sny całą nockę miał.
- Ćwiczenia dykcyjne – dziecko powtarza za rodzicem zdania:
Król Karol kupił królowej Karolinie korale.
Gdzie mieszka Śnieżka?
Sasza szedł suchą szosą.
Stół z powyłamywanymi nogami.
W smoczej jamie syczy smok.
- Słuchanie wiersza M. Strękowskiej-Zaremby:
Gdy siedzę na widowni
i gasną światła w teatrze,
kurtyna idzie w górę,
wstrzymuję oddech i patrzę.
Nagle wszystko ożywa:
śpiewają drzewa z papieru,
drewniany słowik fruwa,
kot w butach zmierza do celu.
Przeżywam ich przygody,
niezwykłe – aż nie do wiary.
Teatr to takie miejsce,
w którym możliwe są czary.
Kiedy jestem już w domu,
wycinam tygrysa w paski
i gram teatr dla mamy,
i czekam na oklaski.
Rozmowa na temat przesłania wiersza- teatr jest magicznym miejscem, tam wszystko się może zmienić, jest bardzo ciekawy.
- Możemy porozmawiać na temat zasad dobrego wychowania "savoir - vivre” oglądając przygody: Moni i Uszko. Bon ton w teatrze Teatr Wielki Opera Narodowa
Rozwijanie pojęć matematycznych: Zabawy i ćwiczenia związane z mierzeniem objętości płynów - Potrzebnych będzie kilka butelek, np. o pojemności 1 litra, z różną zawartością wody zabarwionej farbą , butelka 2 litrowa. Butelki - niska i szeroka oraz wąska i wysoka.
-Określanie, ile wody jest w butelce.
1.Ustawiamy przed dziećmi zakręconą butelkę z wodą. Pytamy dziecko, ile jest wody w butelce (dużo, mało). Następnie przewracamy butelkę i pytamy, czy jest w niej tyle samo wody.
2.Ustawianie butelek według wzrastającej w nich ilości wody (ustawiamy przygotowane butelki na stoliku przed dzieckiem) - dzieci określają, w której butelce jest najwięcej barwionej wody, a w której – najmniej. Ustawiają butelki według ilości zawartej w nich wody – od tej z najmniejszą ilością, do tej z największą.
3.Dmuchanie w kolejne odkręcone butelki - porównanie dźwięków wydawanych przez butelki.
4.Zapoznanie z jednostką objętości płynów - mówimy dziecku, że objętość płynów mierzymy w litrach; pokazujemy butelki: 1-litrową i 2-litrową.
5.Określanie, ile wody się w nich mieści - sprawdzanie ilości napojów w dwóch różnych butelkach (jedna jest niska i szeroka, a druga – wąska i wysoka) za pomocą wspólnej miary; dzieci przelewają do szklanki wodę z jednej butelki, a potem – z drugiej butelki i liczą, ile szklanek wody było w jednej, a ile w drugiej butelce. Określają, gdzie było jej więcej (powinno być tyle samo).
Posłuchaj i zatańcz:
Źródło: Pinkfong! Kids' Song & Stories
- Przypomnij sobie liczebniki główne w zakresie 1- 10
- Wykonaj polecenia:
Jump! - skacz!
Dance! - tańcz!
Clap your hands! - klaszcz!
Run! - biegnij!
Aktywność plastyczna
- "Teatr cieni" - robimy własny teatrzyk: Wieczorem wraz z rodzicami możecie zabawić się w teatr cieni. Najpierw wytnijcie ilustracje dinozaurów, autek i domków, później przyklejcie wycięte postacie na patyczki. Możecie wykorzystać wiadomości o zjawisku powstawania cienia - "Co to jest cień?" Scholaris - portal wiedzy
https://www.pinterest.dk/pin/463730092880027095/
"Smok" - pacynka ze skarpety lub rajtuzy: najlepiej wykorzystać do tego celu skarpety pozbawione drugiej pary lub rajtki które są już za małe. Dzięki temu wasza praca będzie miała również wymiar pro-ekologiczny. Dobrze, aby nie były to stopki, a raczej dłuższe skarpety.
Oprócz skarpet przygotujcie: guziki, kolorowe wstążki, skrawki materiału, nieco włóczki, tasiemki, złotko lub sreberko z czekolady, kolorowy papier, klej, igłę i nitkę. Rozejrzyjcie się po domu – zwykle można wyszukać w nim różne "cuda", które się przydadzą przy tworzeniu pacynek. W zależności od pomysłu i trudności – będzie mniej lub bardziej potrzebna pomoc dorosłych (szczególnie przy zszywaniu). Pamiętajcie, by pacynka miała usta, bo przecież musi nimi ruszać w czasie mówienia. Ogranicza was tylko fantazja.
-
Zabawy sensoryczne:
Poznawanie zjawiska powstawania cienia:
− Co to jest cień?
− Czy cień zawsze jest widoczny? Kiedy go nie widzimy?
− Co jest potrzebne do tego, żeby powstał cień?Światło (sztuczne lub naturalne) rozchodzi się po liniach prostych zwanych promieniami. Czasem te promienie napotykają na swojej drodze różne przeszkody i wtedy tworzy się cień.
Ćwiczenia z lampą – obserwowanie powstawania cienia:
Wieczorem światło lampy jest skierowane na pustą ścianę. Bierzemy trzy duże klocki lub inne przedmioty, które układa w trzech różnych
miejscach: jeden klocek obok lampy, drugi za lampą, a trzeci między lampą a ścianą na który pada światło.
− Który klocek daje cień? Dlaczego?
Cień powstaje tylko wtedy, gdy światło pada na dany przedmiot. Cień widoczny jest na ścianie, na który pada światło. Światło daje promienie, które biegną w postaci linii prostych. Jeżeli na
drodze tych promieni jest przeszkoda, której nie mogą ominąć, to w miejscu, do którego nie dotrą, tworzy się cień.
Zabawy z cieniem:
Dzieci umieszczają różne przedmioty na tle ściany, na który pada światło lampy, i obserwują powstające cienie. Poruszają przedmiotami, obserwując, jak zmienia się wielkość cienia. Można z czarnego kartonu wykonać sylwety charakterystycznych postaci baśniowych i stworzyć teatrzyk cieni. Możemy wykorzystać zrobione wcześniej kukiełki z teatru cieni i przygotować wieczorne przedstawienie dla całej rodzinki.
-
Ćwiczenia utrwalające powyższy materiał w kartach pracy i książce (do indywidualnego wyboru oraz możliwości indywidualnych dziecka) znajdują się na podanych stronach: Karty pracy 4 -str.14-23; Karty pracy -"Czytam, piszę, liczę"str.80-81; Książka str.72-73
Źródło:
https://mojedziecikreatywnie.pl/pobieranie/
https://www.pinterest.dk/pin/463730092880027095/
https://www.tatento.pl/a/295/jak-zrobic-pacynke-ze-skarpety/Wspaniałej zabawy!
